Is er iets mis met je installatie? Dat zijn vaak de opmerkingen die ik krijg als ik Autechre draai. Nu moet ik toegeven dat het niet de meest gemakkelijke muziek is. Autechre beluister ik daarom het liefste via de koptelefoon. Op de momenten dat ik in de stemming ben om tot in de vezels door te dringen van de elektronische wereld die de band creëert. Sean Booth en Rob Brown timmeren met hun band al bijna twintig jaar aan de weg bij het beruchte Warp Records. In al die tijd hebben ze slechts een doel. Het vermijden van reeds begane paden als het gaat om het componeren van avantgardistische Elektro. Daar slagen ze wonderwel in. Vooral in hun wat recentere werk gaan ze hierin zover, dat menigeen af zal haken. Complexe ritmes en ongebruikelijke loops creëren patronen die haaks op elkaar lijken te staan. Autechre is echter op zijn best als dat toch nog leidt tot enige herkenning. Als het abstracte tijdens de luistertrip concreet kan worden gemaakt. Met hun nieuwe album hebben ze een goede balans gevonden. Oversteps is daardoor iets toegankelijker. Zet het woord tussen grote aanhalingstekens, want een gemakkelijker in het gehoor liggend Autechre betekent voor de gemiddelde medemens nog steeds dat er iets mis is met de versterker. Dit keer word je als luisteraar geholpen door de spaarzame melodieën die in de versnipperde fragmenten zijn verwerkt. Alsof metalen objecten langzaam door een ijzige structuur breken. Oversteps bevat het perfecte evenwicht en biedt een reis door een virtueel landschap, die je zelf vorm mag geven. Die je niet even als achtergrondbehang tot je neemt. Je moet er moeite voor doen om tot de kern van dit schoons door te dringen. Als je ervoor openstaat, volgt de beloning vanzelf.
