A quartet making percussive, emotive, epic grooves, cinematic soundscapes and wonderful string arrangements all layered to perfection. Aldus de biografie van Hidden Orchestra op Twitter. Omdat het niet zo eenvoudig is om op hun muziek een etiketje te plakken, is dit een treffende samenvatting. Er zijn namelijk heel wat muzikale invloeden terug te vinden op Night Walks. Undergrowth lijkt als een klassiek stuk te beginnen. Vervolgens ontwikkelt het nummer zich bijna tot een naar Lamb neigende compositie, met meer ruimte voor akoestische instrumenten. Trip Hop meets Jazz. De hele plaat bevat sowieso een aangenaam sausje van Jazz dat als ingrediënt in de muziek is vermengd. Dit zal ongetwijfeld te maken hebben met het feit dat de band uit twee drummers bestaat die voorheen vooral in dit genre actief zijn geweest. Aangevuld met een violist, die ook verantwoordelijk is voor het toetsenwerk, en een bassist die de overige elektronica regelt. Op deze manier weet de band een perfect evenwicht tussen die al eerder genoemde stijlen te creëren. Door Night Walks als Jazz te bestempelen, doe je de band tekort. Zo neigt het intro van opener Antiphon naar Ambient, dankzij het geluid van een zoemende regenbui, tingelende pianoklanken en bewerkte samples van violen. Laag op laag wordt gestapeld, maar het herkenbare thema blijft voortklinken. Als de drums invallen, lekker vooraan in de mix, weet je meteen in welk muzikaal landschap je belandt bent. De wonderschone wereld van Hidden Orchestra. Een omgeving waarin je je eigenlijk gewoon over wilt geven aan die heerlijke regen die je op de achtergrond hoort, middels een wandeling door de bewolkte nacht.
