Tijdens Cross Linx in 2009 staat aan het eind van de avond nog iets speciaals te gebeuren. Rob van Rijswijk en Jeroen Strijbos brengen in samenwerking met het accordeonduo TOEAC het stuk Air Sensible. Op de site wordt uitgelegd dat Air Sensible is geïnspireerd door de akoestische warmte van de accordeon en de digitale precisie van elektronika. Het stuk verwijst naar de mogelijkheid van de accordeon om te ademen, te inspireren en te kunnen boeien. Met behulp van de Multi Angle Sound Engine, zeg maar een soort van Dolby Surround systeem voor acht luidsprekers, wordt de zang van de accordeon subtiel bewerkt en ruimtelijk weergegeven. Voor de beste ervaring wordt aangeraden om op het podium te gaan zitten. Gevangen tussen de acht opgestelde luidsprekers. Omdat in het midden van het podium ruimte is gemaakt voor de muzikanten, zit je er als toeschouwer bovenop. Als de lichten uitgaan, komt het kwartet binnen, waarna Pieternel Berkers en Renée Bekkers uitleggen hoe dit project tot stand is gekomen. Een aantal gedimde gloeilampen zorgt voor minimale belichting op het podium. Het spookachtige licht dat van de laptop afkomt, past bij de oorverdovende stilte voorafgaand aan de eerste inademingen van de accordeon. Middels de elektronica worden er allerlei geluidjes geproduceerd, die soms tegendraads overkomen, maar toch al gauw voor een vreemd soort van ritme zorgen. De laptop reproduceert geluiden van de accordeon die al eerder zijn opgenomen, waardoor het lijkt alsof je luistert naar de soundtrack van een spannende film. Naast het ademen van de accordeon hoor je ook het ruisen van de zee. Alhoewel er gedurende het optreden diverse bezoekers afhaken, blijven wij veertig minuten lang geboeid luisteren naar deze geweldige compositie.
