Johannes Sigmund en David Douglas kennen elkaar al een tijdje. Terwijl de een hoge ogen gooit als Blaudzun, timmert de ander aan de weg als producer. Muzikaal gezien ontmoeten ze elkaar voor het eerst twee jaar geleden op het debuut Moon Observations van Douglas. De plaat bevat fijnzinnige Elektro. Sigmund is verantwoordelijk voor de vocalen op de track White Heat Blood. Die samenwerking is zo goed bevallen dat ze uiteindelijk besluiten om als Haty Haty samen een album uit te brengen. Beide heren vullen elkaar prima aan. Blaudzun zingt meer ingetogen en positioneert zijn vocalen vooral in de wat hogere regionen, waardoor hij in eerste instantie niet herkenbaar is als de zanger van hits als Elephants en Promises Of No Man’s Land. Mede dankzij de productionele skills van Douglas. Het resultaat is een spannend elektronisch album dat hier en daar wel wat weg heeft van zowel Moderat als van Cabaret Voltaire. Vooral het titelnummer heeft dezelfde groove als Badge Of Evil van laatstgenoemde band. Wellicht is de muziek van Haty Haty het beste te typeren als zwoele Elektro met een groove, waarin de melancholie nooit ver weg is. Opvallend is de bijdrage van de Noorse zangeres Ane Brun op Nazaré. Een mooie tweede laag toevoegend aan een van de spannendste nummers op de plaat. Uptown Angel is perfect voor de dansvloer, maar blijft subtiel. Run-Stop-Non-Stop-Belly-Flop bevat een heerlijk verslavende melodielijn bovenop een dwingende beat. Inclusief keyboards die klinken alsof ze geïmporteerd zijn uit de Krautrock. Afsluiter Haty lijkt geschreven te zijn voor de aftiteling van een nog niet gemaakte film. Deze samenwerking nodigt uit tot een vervolg. Beide heren weten tenslotte acht nummers lang enorm te boeien.