The Best Of Luistertips

door


Dankzij Fame van David Bowie ga ik serieus naar muziek luisteren, om vervolgens Night at The Opera van Queen te ontdekken. Via Yessongs van Yes kom ik voor het eerst in aanraking met muziek die niet in de hitlijsten staat, waardoor ik tevens kennismaak met composities die langer dan de gemiddelde drie tot vijf minuten duren.

Lees meer

Something For Christmas

door


Sinterklaas is weer afgetaaitaaid. Hoogste tijd voor de jaarlijkse kerstcompilatie van Luistertips. Het doel is zoals altijd om een gevarieerde plaat op te leveren, die voor iedere doelgroep geschikt is. Oud. Jong. Muziekvriend. Collega. Familie. Een mix van traditie en vernieuwing, waarbij vrolijkheid, melancholie en romantiek elkaar afwisselen. Met dit jaar vooral aandacht voor het meer onbekende werk.

Lees meer

Andy Summers – Triboluminescence

door


Iedereen kent Andy Summers als de gitarist van The Police. Dat hij daarnaast ook al jaren eigen materiaal uitbrengt, is minder bekend. Hij debuteert als solist als hij nog deel uitmaakt van The Police. Met Behind My Camel op Zenyatta Mondatta. Twee jaar later brengt hij samen met Robert Fripp I Advance Masked uit.

Lees meer

Paradise Lost – 20171107

door


Paradise Lost is een van de grondleggers van de Doom Metal. Na drie releases neemt zanger Nick Holmes afscheid van het grunten en weet de band met Icon een wat groter publiek te bereiken. De evolutie op One Second en Host naar een nog toegankelijker geluid met invloeden uit de Elektro, wordt daarna door velen niet begrepen.

Lees meer

Edgar Froese – Solo 1974-1983

door


Edgar Froese is als pionier in het genre van de elektronische muziek vooral bekend vanwege zijn werk met Tangerine Dream. In de hoogtijdagen van de band brengt hij regelmatig materiaal onder zijn eigen naam uit. Een selectie hiervan wordt bij de intrede van de Compact Disc al eens opnieuw uitgebracht. Deze eenmalige re-issues zijn al snel slecht verkrijgbaar.

Lees meer

Tamino – Tamino

door


Als ik de platenzaak binnenloop, weet hij meteen mijn aandacht te trekken. Enigszins somber kijkt hij me vanaf de hoes aan. Met een mysterieuze blik. Tamino. Afkomstig uit Antwerpen. Zoon van een Egyptische vader en een Belgische moeder. Als ik aan de platenboer vraag wat voor een muziek hij maakt, krijg ik te horen dat onze zuiderburen het al hebben over de Belgische Jeff Buckley.

Lees meer

Lyenn – Slow Healer

door


Zeven jaar geleden debuteert Lyenn met The Jollity Of My Boon Companion. Twee jaar later gevolgd door de EP Vowels Fade First. Vorig jaar brengt hij Slow Healer uit. Een plaat waarop hij zijn zoektocht naar ultieme subtiliteit en ingetogenheid verder verkent. Mede ingegeven door ingrijpende gebeurtenissen in de persoonlijke sfeer. Daardoor is het een album geworden, dat wat tijd nodig heeft om te rijpen.

Lees meer

Whipping Boy – Heartworm

door


Op een vrijdagavond in het najaar van 1995 lees ik de recensies van nieuwe platen. Tussen de stortvloed van nieuwe releases valt er een op. Heartworm van Whipping Boy. Ondanks het feit dat ik nog nooit van de band heb gehoord, blijkt uit de tekst dat dit weleens een heel mooi album zou kunnen zijn.

Lees meer