In de tijd van VARA’s Verrukkelijke Vijftien krijgt Herbert Grönemeyer in Nederland voor het eerst vaste grond aan de voeten. Zijn single Flugzeuge Im Bauch bevindt zich wekenlang rondom de tiende plek in de lijst. Het kost nog heel wat moeite om het plaatje te pakken te krijgen, maar hier begint uiteindelijk het volgen van de verrichtingen van deze Duitse troubadour. Met albums als Ö, Luxus en Chaos groeit zijn populariteit bij de oosterburen gestaag. Al gauw treedt hij in Duitsland in de grote stadions op. In Nederland beperken de optredens zich tot de wat kleinere zalen. Trouw blijf ik al zijn volgende releases kopen, waarbij opvalt dat het materiaal op de laatste platen steeds wisselvalliger wordt. Met Dauernd Jetzt weet hij vijf jaar geleden het tij enigszins te keren. Eind vorig jaar brengt Grönemeyer zijn vijftiende album uit. In eerste instantie gaat dat nieuws aan me voorbij. Tot ik ineens een bericht voorbij zie komen dat hij in april naar Nederland komt. Dan moet er ook een nieuwe release zijn, realiseer ik me. Dat blijkt Tumult te zijn. Er zijn zelfs al twee singles van verschenen. Opener Sekundenglück zet meteen de toon en weet met een pakkende melodie de melancholie van korte geluksmomenten te vatten. Een mooie binnenkomer. Qua niveau niet onderdoend voor de al eerder genoemde platen uit het verleden. Op de tweede single Doppelherz werkt Herbert samen met rapper BRKN en verwerkt hij Turkse invloeden in zijn muziek. Vervolgens maken vooral de wat meer ingetogen stukken indruk. Mein Lebensstrahlen en Wartezimmer der Welt halen zelfs het hoge niveau van Luxus. Een album dat hij alweer bijna dertig jaar geleden uitbrengt. Vernieuwend en innovatief is Tumult niet. Het is precies wat je verwacht van Herbert Grönemeyer. En voor het eerst sinds Mensch voldoet hij aan die verwachtingen.
