Op het hoogtepunt van de revival van de Post-Punk zet Interpol aan het begin van deze eeuw de standaard. Met hun debuut Turn On The Bright Lights zijn ze tevens verantwoordelijk voor het ontstaan van de eerste versie van Luistertips. Met veel interesse blijf ik ze de jaren erna volgen. Ook bezoek ik regelmatig hun concerten. De laatste keer dat ik ze zie, geven ze een ietwat plichtmatig optreden op Rock Werchter. Niet dat de steevast in het zwart geklede mannen bekend staan om hun extraverte concerten. Ondanks dat de band voor de doorgewinterde muziekliefhebber al lang geen geheim meer is, staan ze dit jaar op Best Kept Secret. Hopend op een betere ervaring dan de vorige keer, begeven we ons naar het tweede podium. Interpol maakt duidelijk dat ze hier niet op routine wat nummertjes komen spelen. Vanaf het begin zit de sfeer er goed in. Dit heeft vooral te maken met de perfect uitgebalanceerde setlist. De uptempo nummers domineren en worden gebracht met de voor hun zo kenmerkende onderkoelde gejaagdheid. Alle albums komen aan bod, inclusief recente EP A Fine Mess. Er wordt echter flink teruggegrepen op de eerste twee platen. Het zorgt voor veel herkenning en een toenemend enthousiasme in de tent. Zeker bij pareltjes als Evil en Slow Hands, maar ook bij recentere tracks als The Rover en All The Rage Back Home. Door de setlist op deze manier samen te stellen, is er zelfs ruimte voor mijn favoriete nummer. Leif Erikson. Een fraai rustpuntje. Alhoewel de interactie met het publiek minimaal is, spreekt Banks met enige regelmaat zijn waardering uit. Dat hebben we wel eens anders gezien. Aangevuld met een prachtige lichtshow, zorgt Interpol op deze manier voor een van de hoogtepunten op deze editie van Best Kept Secret.
Setlist:
- C’mere
- If You Really Love Nothing
- Public Pervert
- PDA
- Say Hello To The Angels
- Fine Mess
- Evil
- Complications
- Take You On a Cruise
- All The Rage Back Home
- Rest My Chemistry
- The Rover
- Slow Hands
- Leif Erikson
- Obstacle 1
- Roland