Dit jaar is het in 2010 uitgebrachte album Sleepwalkers van David Sylvian voor het eerst op vinyl verschenen. Een dubbelaar met extra artwork. Mooie gelegenheid om mijn eerder geschreven recensie weer eens onder de aandacht te brengen. David Sylvian maakt het de liefhebbers van zijn muziek niet altijd gemakkelijk. Aan de ene kant doet hij precies waar hij zelf zin in heeft, wat soms leidt tot stijlbreuken die niet altijd goed begrepen worden. Aan de andere kant werkt hij vaak samen met gelijkgestemde artiesten, die door hun relatieve onbekendheid ervoor zorgen dat het materiaal moeilijk te verkrijgen is. Met Sleepwalkers resumeert David Sylvian de eerste tien jaar van deze eeuw. In die periode brengt hij niet alleen zelf platen uit, maar werkt hij ook samen met Burnt Friedman en Steve Jansen in de gelegenheidsformatie Nine Horses. Daarnaast draagt hij bij aan werk van Ryuichi Sakamoto, Fennesz en Tweaker. Met Sleepwalkers wordt het allemaal op een rijtje gezet, waarbij opvalt dat hij hier en daar heeft ingegrepen. Door accenten net iets anders te plaatsen, of zaken weg te laten, wijken sommige nummers iets af van het origineel. In World Citizen zorgt het voor een subtiele verbetering. Sleepwalkers is voor liefhebbers van David Sylvian een must. Moeilijk te krijgen composities zijn overzichtelijk bij elkaar gebracht. Een speciale vermelding verdienen Trauma, dat alleen op de zeer gelimiteerde versie van Blemish staat, en Five Lines. Een nieuwe compositie met Dai Fujikura. Voor degenen die David Sylvian sinds de vorige eeuw niet meer hebben gevolgd, biedt Sleepwalkers de kapstok om aan een nieuwe ontdekkingsreis in zijn oeuvre te beginnen. De LP bevat aanvullend het niet eerder uitgebrachte Modern Interiors.
