Op de eerste dag van Festival Mundial wordt het hoofdpodium al vroeg in de middag geopend door Blaudzun. Hoort deze Singer-songwriter niet wat later op de dag ingepland te worden? En dan bij voorkeur in de tent? Wellicht hopen de organisatoren van het festival op deze manier de mensen al vroeg naar het Leijpark te lokken. Dat is redelijk gelukt, alhoewel Blaudzun op een later tijdstip toch wel wat meer belangstelling zou hebben gehad. Hierdoor is de onderlinge interactie tussen Blaudzun en het publiek wat tam. De niet om zijn extravertheid bekend staande Johannes Sigmond doet er voor zijn doen alles aan om het tij te keren, maar het lijkt alsof we met zijn allen gewoon nog even lekker wakker aan het worden zijn en belangstellend genieten. De oproep om hard te klappen om de wolken weg te drijven, helpt maar even. De vlam slaat gedurende het concert niet echt in de pan. Hij speelt vooral materiaal van zijn meest recente plaat Heavy Flowers. Begrijpelijk, omdat hij nu middenin een tour zit om juist zijn nieuwe muziek te promoten. Bovendien is de kans dat het festivalpubliek deze liedjes kent wat groter. Omdat die redelijk vaak te beluisteren zijn op de radio. De stap die hij gemaakt heeft van ietwat ingetogen nachtmuziek naar de weelderige klanken van Heavy Flowers, komt in deze setting beter tot zijn recht. Opgefleurd met viool, hoorn, trompet, sambaballen en allerlei andere instrumenten zit het muzikaal allemaal uitstekend in elkaar. Who Took The Wheel en Sunday Punch zorgen voor instemmende herkenning, maar pas bij afsluiter Elephants lijkt het publiek wakker genoeg geworden te zijn om echt helemaal mee te doen. Een mooi concert. Op de verkeerde plaats en op het verkeerde moment. Niet iets dat Johannes aan te rekenen valt.
