Roger Waters – Dark Side Of The Moon Redux


Roger Waters die Dark Side Of The Moon van een nieuwe interpretatie voorziet? Dat kan alleen maar tot teleurstelling leiden, zou je denken. Dat klopt. Ook al was hij vijftig jaar geleden zelf medeverantwoordelijk voor de oplevering van een van de invloedrijkste en meest verkochte platen allertijden. Want dat is Dark Side Of The Moon in zijn oorspronkelijke vorm.

Lees meer

The Nealions – 20230915


Leffingeleuren in zijn huidige vorm is het perfecte festival. Enkele jaren geleden is er besloten om qua grootschaligheid terug te schakelen. Waar Zaal de Zwerver voorheen het tweede podium was en op de markt een grote tent stond, is deze zaal nu The Main Stage. Een kleinere tent maakt het compleet. Doordat er ook buiten die twee podia op het Busker Stage muziek is, zonder dat je een toegangskaartje nodig hebt, worden de dorpsbewoners nadrukkelijk uitgenodigd om er een mooi weekend van te maken.

Lees meer

Steven Wilson – The Future Bites


Steven Wilson is het toonbeeld van een artiest die constant in ontwikkeling is. Stilstand is achteruitgang. Gestart als individu met Porcupine Tree. Later uitgebouwd tot volwaardige band. Ook dan altijd zoekend naar vernieuwing. In eerste instantie symfonisch met daarbij passende, lange composities. Uiteindelijk uitgegroeid naar meer compactheid, waarbij er ook ruimte is voor stevige gitaren.

Lees meer

Yes – Yessongs


Als jochie van elf jaar oud word ik door mijn oudere buurjongen gewezen op Yessongs van Yes. Voor iemand die op dat moment vooral gefixeerd is op de nummers die via de Top 40 worden opgeleverd, openen de klanken van Yes een nieuw universum. Ik kom erachter dat composities niet gelimiteerd hoeven te zijn tot een duur van vijf minuten.

Lees meer

Mike Oldfield – Return To Ommadawn


Het recyclen van oud materiaal en het voortborduren op oude successen. Menig muziekliefhebber zit er niet op te wachten. Mike Oldfield maakt in 1973 indruk met het instrumentale Tubular Bells. De eerste release bij Virgin van Richard Branson. Oldfield speelt alle instrumenten zelf en weet elementen uit de Symfo en de Folk te vermengen tot een unieke stijl.

Lees meer

Gazpacho – Night


In 2010 vindt Gazpacho onderdak bij Kscope. Net als Pineapple Thief maken ze gebruik van de gelegenheid om vroegere releases opnieuw uit te brengen. Vier jaar geleden is Night aan de beurt. Oorspronkelijk hun vierde release, die een belangrijke stap markeert in de ontwikkeling van deze Noorse band. Het is namelijk de eerste plaat met een thematische aanpak.

Lees meer

Black Mountain – IV


Het laatste teken van leven van Black Mountain dateert alweer van vijf jaar geleden. Als je de soundtrack voor Year Zero niet meetelt. Op hun nieuwe album IV vertelt opener Mother Of The Sun in ruim acht minuten het actuele verhaal van deze band uit Canada. Het vertrekpunt is nog steeds de klassieke Rock uit de jaren zeventig.

Lees meer

Gazpacho – Demon


Pas als Gazpacho Missa Atropos uitbrengt bij Kscope, weet de Noorse band me definitief te overtuigen van haar klasse. Wekenlang ben ik op reis door het gepresenteerde muzikale landschap. Steeds nieuwe details ontdekkend. Opvolger March Of Ghosts is wat dat betreft heel wat minder spannend. Met het twee jaar geleden uitgebrachte Demon revancheren ze zich.

Lees meer

Roger Waters – The Wall


The Wall van Pink Floyd is vooral het project van Roger Waters. Het betekent uiteindelijk het begin van het einde van de band. Na een uitgebreide tour volgt drie jaar later de verfilming door Alan Parker. Met Bob Geldof in de hoofdrol. Belangrijkste onderwerpen zijn de vervreemding van de maatschappij en het niet kunnen verwerken van een oorlogsverleden.

Lees meer