Null + Void – Where I Wait


Producer Kurt Uenala brengt in 2017 zijn debuut Cryosleep uit onder de naam Null + Void. De release bevat instrumentale Elektro, die hier en daar geschikt is gemaakt voor de dansvloer. Luister maar eens naar het pulserende Asphalt Kiss. Daarnaast werkt hij op een aantal nummers samen met vocalisten. Naast Black Rebel Motorcycle Club, The Big Pink en Shannon Funchess, valt de naam van Dave Gahan op.

Lees meer

Masayoshi Fujita & Guy Andrews – Needle Six


Masayoshi Fujita is een bekende vibrafonist uit Japan. Het instrument is vergelijkbaar met xylofoon en marimba, maar bevat metalen toetsen. Hierdoor biedt het instrument wat meer mogelijkheden. Via dempingspedalen kun je als bespeler de lengte van de klanken beïnvloeden. Guy Andrews komt uit London en is vooral bekend als producer van Elektro waarin hij invloeden uit de Post-Rock en de Ambient verwerkt.

Lees meer

Rival Consoles – Sonne


Ryan Lee West uit Leicester is als Rival Consoles actief als bewerker van andermans materiaal en als componist. Met zijn eigen werk legt West minder de nadruk op de dansvloer. In zijn beginjaren is hij duidelijk beïnvloed door Autechre, maar vanaf de release van Odyssey hoor je dat hij een meer eigen stijl heeft gevonden.

Lees meer

Ólafur Arnalds & NilsFrahm – Trance Frendz


De samenwerking tussen Ólafur Arnalds en Nils Frahm begint met spontane, gezamenlijke improvisaties op het podium. Vervolgens spreken ze regelmatig met elkaar af in de studio. Dit leidt tot releases als Stare en Loon. Collaborative Works is een compilatie van al hun gezamenlijk werk. De echte liefhebber heeft al dat moois natuurlijk al, maar ook voor hen is er een extraatje.

Lees meer

Ólafur Arnalds & Nils Frahm – Loon


De wegen van Ólafur Arnalds en Nils Frahm hebben zich in het verleden al vaker gekruist. Zo brengen ze drie jaar geleden al Stare uit en recentelijk de single Life Story. Ook zijn er op YouTube diverse filmpjes te zien waarin ze gezamenlijk al improviserend op een podium staan. In hun eigen composities maken ze ieder een net iets andere afweging in het vermengen van elektronika, klassieke muziek en piano.

Lees meer

Four Tet – Morning Evening


Kieran Hebden, oftewel Four Tet, wordt vooral geassocieerd met Dance. Waarschijnlijk omdat hij veelvuldig gevraagd wordt om herkenbaar materiaal van anderen van een remix te voorzien. Denk hierbij bijvoorbeeld aan Radiohead, Bloc Party en Beth Orton. Zijn eigen werk bevat echter vaak fijnzinnig avantgardistische trekjes. Met invloeden uit de Ambient en de Elektro zorgt het ervoor dat je zijn muziek niet in iedere willekeurige club terug zult horen.

Lees meer

Darkside – Psychic


Darkside wordt gevormd door Nicolas Jaar en Dave Harrington. Mede dankzij zijn debuut Space Is Only Noise, wordt Jaar gezien als een belangrijke vernieuwer van de elektronische muziek. Door de ruimte tussen de beats op te rekken en daar de spanning op te zoeken. Dave Harrington is een instrumentalist die zowel op bas als gitaar goed uit de voeten kan en zijn debuut Before This There Was One Heart But A Thousand Thoughts uitbrengt op het label van Jaar.

Lees meer

Талос – Many Worlds Interpretation


Талос is een duo uit Oekraïne dat zich richt op het combineren van beeld en geluid. Als onderdeel van het gehele concept zijn de releases dan ook steevast prachtig vormgegeven. Many Worlds Interpretation is gebaseerd op de theorie dat er diverse werelden naast elkaar kunnen bestaan. Ieder met hun eigen werkelijkheid. Zonder met elkaar in contact te staan.

Lees meer

Jon Hopkins – Immunity


Jon Hopkins zou je kunnen kennen als handlanger van Brian Eno en Coldplay. Op zowel Small Craft On A Milk Sea als Life In Technicolor II speelt hij een belangrijke rol. Immunity is ondertussen alweer zijn vierde soloplaat. Waar hij vier jaar geleden op Insides vooral de wat rustigere kanten van de Elektro verkent, kiest hij op Immunity voor een wat stevigere aanpak.

Lees meer

Boards Of Canada – Tomorrow’s Harvest


Na het horen van single Reach For The Dead is het meteen duidelijk. Het komt helemaal goed met de eerste volwaardige release van Boards Of Canada in acht jaar. In 1995 baart de band opzien met Twoism. Als Warp Records ze contracteert, brengen ze Music Has The Right To Children uit. Daarmee bereiken ze definitief een status bij een wat groter publiek, waarna ze in een tijdsbestek van een paar jaar regelmatig platen en EP’s uitbrengen.

Lees meer