Al vanaf het debuut Enter groeit de populariteit van Within Temptation gestaag. Gefaseerd zie je de band muzikaal volwassen worden. Als eerste verdwijnen de grunts uit hun muziek en vervolgens worden de eerste aanvallen op de hitlijsten gedaan. In de basis blijven alle ingrediënten, die al vanaf het begin hun muziek typeren, steeds aanwezig. De vocalen van Sharon den Adel zijn een belangrijke peiler. Haar stem past niet alleen bij een gevoelige ballad, maar tilt ook alle bombastische metalen tot grote hoogte. Het vorige album, The Heart Of Everything, zorgt voor een definitieve internationale doorbraak, die met Mother Earth al voorzichtig is ingezet. Op grond van de eerste berichten over topnoteringen in Amerika, Engeland en Duitsland, bestaat in eerste instantie de vrees dat ze met The Unforgiving wellicht helemaal doorgeslagen zijn naar hitgevoelige muziek, maar dat blijkt mee te vallen. Verwacht geen grote koerswijzigingen op The Unforgiving. Wel zijn de klassieke elementen van hun vorige release verlaten. De reeds eerder genoemde kenmerken van hun muziek zijn echter nog steeds aanwezig en worden subtiel aangevuld met nieuwe inzichten. In wezen gaat het nog steeds om een Metal plaat, maar hier en daar kun je invloeden uit de Dance ontwaren en zijn de liedjes iets toegankelijker geworden. Soms lijkt het alsof ze meer opgeschoven zijn naar de Pop en de Rock, maar dat gevoel wordt snel de kop in gedrukt. Prachtige melodieën en aanstekelijke refreinen worden gedragen op aanzwellende muren van geluid en vervolgens sprookjesachtig verpakt. Afgewisseld met ingetogen momenten, krijgen ze het toch weer voor elkaar. The Unforgiving is de enige echte opvolger van Mother Earth. Slechts een puntje van kritiek. Die verschrikkelijke hoes.
