Dark Elektro en Intelligent Dance Music zijn slechts een paar van de etiketjes die bedacht zijn om de muziek van Tineidae te identificeren. Donker is het zeker, maar of het ook om op te dansen is? Spannende luistermuziek is een betere benaming. Vooral bedoeld voor de eigen huiskamer. Hier en daar refererend aan Jon Hopkins en The Echelon Effect, aangevuld met een vleugje Dubstep. Het is niet voor niets dat Burial als inspiratiebron wordt genoemd. Lights is de eerste release van Tineidae, oftewel Pavlo Storonsky uit Oekraïne. Hij weet het label Tympanik Audio geïnteresseerd te krijgen voor zijn muziek, waardoor hij in eerste instantie een aantal tracks mag leveren voor wat compilaties. In augustus van dit jaar verschijnt uiteindelijk zijn volwaardige debuut. Op Lights trakteert Pavlo de luisteraar op een instrumentale luistertrip met dromerige elementen. Dwars door diverse en wonderschone landschappen, die je tijdens het luisteren als vanzelf visualiseert. Aangevuld met zware beats en knisperende tikjes en bliepjes. Afgemaakt met mooie melodielijnen, die ervoor zorgen dat het niet te abstract blijft. Ook qua dynamiek is er veel te beleven. De hele plaat lijkt het verhaal van een nog niet gemaakte film te vertellen, waarbij Observatory de kern van de plot karakteriseert. Door de wat hardere beats, de versnelling van het tempo en het nadrukkelijk gebruik van sequencers. Onderdelen van Rigel, Sky Of Glass en Paper Birds zijn bijna Ambient te noemen. Hollow Lullaby zou zo opgenomen kunnen worden in zo’n muziekspeeltje voor de kinderkamer. Ineens zijn de donkere klanktapijten en de zware beats verdwenen. In een genre waar al veel paden zijn platgetreden, lukt het Tineida om een andere route te vinden. Om zo zijn eigen weg te bepalen.
