Liefhebbers van Porcupine Tree zijn de laatste jaren flink verwend. Met enige regelmaat brengt de band albums uit, die vanwege de hoge kwaliteit steevast in diverse jaarlijstjes terechtkomen. Daarnaast is zanger Steven Wilson actief in No-Man, Blackfield en Bass Communion. Zijn discografie is indrukwekkend te noemen. Begin dit jaar verrast hij ons met zijn eerste album als solist: Insurgentes. Nu ligt de nieuwe plaat van Porcupine Tree in de winkel. Wederom een juweeltje. Ook op deze dubbelaar gebruiken ze de inmiddels vertrouwde ingrediënten: heftige passages afgewisseld met verstilde momenten; de subtiele virtuositeit van toetsenist Richard Barbieri, waardoor de muziek extra spannend wordt; het treffende gebruik van de akoestische gitaar, soms duellerend met zijn elektrische broer; het melancholische, soms wat vlakke stemgeluid van Steven Wilson. Vergeleken met vorige albums is The Incident qua thematiek wat persoonlijker. Wilson heeft diverse incidenten om hem heen geïsoleerd en hier zijn eigen visie en gevoel op losgelaten. Alsof hij kleine, tragische nieuwsberichten een wat menselijker gezicht wil geven. De eerste schijf bestaat uit veertien afzonderlijke nummers die zich als een geheel laten beluisteren. Time Flies is wat mij betreft het onbetwiste hoogtepunt. Alle aspecten die de muziek van Porcupine Tree karakteriseren, vallen in dit nummer als puzzelstukjes op hun plaats. De tweede schijf is een beetje mosterd na de maaltijd. De muziek sluit niet echt aan op het epos en had daarom beter als een aparte EP uitgebracht kunnen worden. Wel staat er het prachtige Remember Me Lover op, dat bijna kan tippen aan Buying New Soul en niet had misstaan op het eerder al genoemde Insurgentes van Steven Wilson.
