Hij loopt naar de kamer waar hij al zijn vinyl heeft staan en zoekt naar het singletje My Sharona van The Knack. Na enig geblader, herkent hij de hoes. Hij weet nog goed dat hij als jonge puber nogal onder de indruk was van de afbeelding. De dame nog eens goed observerend, pakt hij de plaat om ondertussen de installatie aan te zetten. Langzaam laat hij de naald op het zwarte schijfje zakken, waarna hij het volume iets hoger zet. Die nostalgische stilte van vinyl blijft hem fascineren. Na een paar seconden gaat het krassende geluid over in het herkenbare intro van de drums, waarna de pompende bas en de bijtende gitaren aanvullen. Vervolgens zet Doug Fieger in met Oh My Little Pretty One. De tekst gaat uiteraard over de liefde. Liefde voor, in dit geval, My Sharona. De band weet zich met dit nummer meteen op de kaart te zetten, maar bij deze ene hit zal het blijven. Iets wat ze later ook zullen beamen in een mini-documentaire in het kader van One Hit Wonders, waarin het ontstaan van My Sharona wordt toegelicht. Alhoewel The Knack een tijd geen succes meer heeft, en zelfs wordt ontbonden, blijken ze sinds een aantal jaren weer met elkaar op te treden. Ze zullen het voortaan zonder zanger en bassist Doug Fieger moeten doen. Hij overleed eergisteren aan de gevolgen van kanker. Terwijl hij de naald van het vinyl haalt, denkt hij terug aan zijn puberjaren. Net zoals toen, staat hij klaar om de volgende plaat op te zetten. Die andere single van The Knack. Baby Talks Dirty. Na het intro gehoord te hebben, realiseert hij zich waarom het verder niets met deze band geworden is. Het nummer is meer van hetzelfde. Hij besluit om My Sharona nog maar eens op te zetten. Zachtjes landt de naald midden in het intro. Verkeerd gemikt.
