This Mortal Coil is een muzikaal project van Ivo Watts-Russell. De oprichter van het platenlabel 4AD. Via deze band presenteert hij artiesten van zijn label onder een gemeenschappelijke noemer. Dead Can Dance en The Cocteau Twins zijn in het oog springende namen, maar ook Tanya Donelly en Kim Deal zijn van de partij. Tussen 1984 en 1991 brengt This Mortal Coil drie albums uit. It’ll End In Tears, Filigree and Shadow en Blood. Watts-Russell richt zich vooral op interpretaties van songs uit de jaren zeventig, waarbij zijn versie van Tim Buckley’s Song To The Siren uiteindelijk het origineel weet te overtreffen dankzij de prachtige vocalen van Elizabeth Fraser. Afgewisseld met vaak donkere en melancholische instrumentale nummers – The Horizon Bleeds And Sucks Its Thumb is wat dat betreft een klassieker – leidt dit ertoe dat de band het stempel Gothic Dream Pop krijgt aangemeten. In 2011 wordt al het materiaal opnieuw opgepoetst en met een extra schijf uitgebracht in een luxe box. Prijstechnisch nogal een investering. Recentelijk is besloten om alle platen ook los uit te brengen. Hierbij kun je je beperken tot de eerder genoemde trilogie omdat Dust and Guitars eigenlijk weinig meer is dan een compilatie van uitgebrachte singles. Vooral de eerste twee albums zijn de moeite waard. Op Blood is het concept wel zo’n beetje uitgewerkt. Ook omdat daar juist die intrinsieke spanning tussen Gothic en Dream Pop enigszins uit het lood raakt, door de lieflijke liedjes meer centraal te stellen. Ondanks dat, toch een noodzakelijke aanschaf omdat daarop hun mooiste compositie staat. I Come and Stand At Every Door. De beste manier om het seizoen van de vallende blaadjes muzikaal mee af te trappen.
