Het album Khmer van Nils Petter Molvær is al ruim 10 jaar oud. Toch ontdek ik het pas recentelijk dankzij een tip van een collega met wie ik de hobby van het ontdekken van nieuwe muziek deel. Molvær is een Noorse trompettist die zich beweegt op het snijvlak van de Jazz, Ambient en Elektro. Khmer is zijn debuut als solist, na eerst een aantal jaren te hebben gespeeld in de band Masqualero. Het wordt uitgebracht bij ECM. Een label waar ook artiesten als Keith Jarrett en Arve Henriksen gehuisvest zijn. Op Khmer ligt de nadruk op Jazz. Soundscapes en elementen uit de Elektro zorgen voor de basis. De titeltrack bevat zelfs Oosterse invloeden. Mocht je bij Jazz denken aan hypernerveuze improvisaties, dan ben je met deze release aan het verkeerde adres. Subtiliteit en virtuositeit worden treffend gecombineerd, waarbij het geheel nooit verzandt in een brei van noten. De melodie van het instrument staat centraal. Het zorgt voor een afwisselende plaat. Tlon bevat een stevige beat, aangevuld met samples en sequencers. Een fundament waarop Nils zijn virtuositeit etaleert. In On Stream neemt hij gas terug en staat het blaasinstrument centraal. Aangevuld met gitaarklanken zoals we die van Andy Summers kennen. Exit is bijna Ambient, inclusief Oosterse kwinkslag. De beats en snerpende licks van elektrische gitaren keren terug in Song Of Sand, terwijl de trompet een mooie melodie tevoorschijn tovert. Het doet je denken aan Mark Isham en Polytown. De band waarin de kwaliteiten van David Torn en Mick Karn bijeenkomen. Khmer is een aanrader als je in deze namen geïnteresseerd bent, maar ook als je toe bent aan een spannende ontdekkingsreis door een muzikale wereld, waarin diverse muziekstromingen inventief aan elkaar worden geknoopt.