Al een aantal jaren bewerkt Nouvelle Vague klassiekers uit de New Wave en de Punk. Het principe is eigenlijk heel simpel. Na het selecteren van een geschikt liedje, zoek je een Frans zuchtmeisje à la Brigitte Bardot, Jane Birkin of Carla Bruni om het nummer in te zingen. Vervolgens plaats je dat alles in een context van Jazz en Bossa Nova, et voila. Na nummers van Joy Division, XTC, Visage, Yazoo, Blondie, New Order en The Cure zeer succesvol te hebben gecovered op Nouvelle Vague en Bande à Part, besloten Marc Collin en Olivier Libaux het kunstje op een iets andere manier nog eens te herhalen. Op hun derde album vind je namelijk minder Bossa Nova terug. Er is voor gekozen om de klassiekers dit keer ook een jasje van Country en Bluegrass mee te geven, dat vooral in Road To Nowhere van de Talking Heads wonderwel werkt. Daarnaast hebben ze Martin L. Gore van Depeche Mode, Ian McCullogh van Echo And The Bunnymen en Terry Hall van Fun Boy Three zo gek gekregen om op de covers een bijdrage te leveren, waarmee het gevaar van routine is doorbroken. Alles staat of valt echter met de keuze van het materiaal. Dat kun je met een gerust hart aan beide heren overlaten. Naast de bands die al genoemd zijn, staan er heerlijke versies op van Heaven van The Psychedelic Furs, So Lonely van The Police en God Save The Queen van The Sex Pistols. Heerlijk om te horen hoe dat laatste lied van anarchistisch lijflied is getransformeerd tot wiegeliedje. Behalve zeer aangenaam om naar te luisteren is het ook een release om een wedstrijdje mee te organiseren. Wie raadt als eerste welk nummer we nu horen?
