Vorig jaar, tijdens de zomervakantie, overlijdt Les Paul. Als bezitter van een naar hem genoemd instrument, vind ik het achteraf nog steeds jammer dat ik voor hem geen In Memoriam heb geschreven op deze website. Na terugkomst lijkt het echter een beetje mosterd na de maaltijd. Ook dit jaar weer wat sterfgevallen tijdens het zomerreces. Zo lees ik in de krant dat de geluidstechnicus van Black Rebel Motorcycle Club, tevens vader van de bassist van de band, is overleden aan een hartaanval. Twee dagen later maakt Charles Haddon, de zanger van de Britse band Où Est Le Swimming Pool, een eind aan zijn leven. Het nieuws van deze doden verneem ik terwijl ik in Frankrijk op fietsvakantie ben. Ik neem het op dat moment voor kennisgeving aan. Vandaag zoek ik ten behoeve van het plaatsen van een bericht op Twitter naar een filmpje van The Call, een band die ik pas begin dit jaar ontdek tijdens een autoritje met vrienden naar huis. Ineens valt me een reactie van een bezoeker op. R.I.P. Michael Been. Aangezien ik de band nou ook weer niet zo goed ken dat er bij het vallen van die naam meteen een belletje gaat rinkelen, zoek ik op Wikipedia naar verdere tekst en uitleg. Pas dan valt het kwartje. De zanger van The Call, een Amerikaanse band die in de jaren 80 ook in Europa enige furore maakt, is niet meer. Hij is dus die bewuste sound engineer. Om te voorkomen dat ook dit ongemerkt voorbij gaat op mijn blogsite, besluit ik er toch nog even aandacht aan te besteden. Wat laat, maar niet minder gemeend. Ik ben in ieder geval blij dat ik ze ontdekt heb, voordat de zanger overlijdt. Alhoewel de berichtgeving hierover me waarschijnlijk ook niet op hun spoor zou hebben gezet. In geen enkel artikel wordt namelijk de link gelegd naar The Call. Bij deze rechtgezet.
