Ze komen voor het eerst langs tijdens een muziekavond. Niemand heeft op dat moment de CD in zijn bezit, want die is nog niet gereleased. Gelukkig circuleren er op YouTube al diverse fimpjes van de dames. Na aanschaf word ik tijdens het reizen regelmatig geattendeerd op hun muziek en moet ik steeds even kijken wie het ook al weer zijn. Warpaint. Iedere keer bedenk ik me dat ik toch eens aandacht aan deze plaat moet besteden. Bij deze. Warpaint vindt zijn oorsprong in 2004 en brengt in 2008 hun eerste EP Exquisite Corpse in eigen beheer uit. Geremixed door John Frusciante, maakt deze eerste proeve van bekwaamheid meteen al veel indruk. Het leidt uiteindelijk tot een officiĆ«le release op Manimal Vinyl Records. Op The Fool wordt hun experimentele muziek met zweverige zang verder uitgewerkt en geperfectioneerd. Het lijkt alsof er bewust voor is gekozen om de samenzang wat minder onder te dompelen in geluidseffecten, waardoor hun zangkwaliteiten beter uit de verf komen. Luister maar eens naar Lissie’s Heart Murmur. Hun muziek heeft soms wel iets weg van Blonde Redhead, maar dan zonder de geluidsmuren en met minder galm. Er zit veel meer ruimte en dynamiek in hun muziek. Dromerig en licht psychedelisch, maar dan wel met structuur en helderheid. De gitaren klinken hier en daar als The Cocteau Twins en The Cure. Het voegt een aangename, soms spookachtige sfeer toe aan The Fool. Al met al een wonderschone plaat die het verdiend om aandachtig beluisterd te worden. Ook op de achtergrond zal deze release het goed doen. Door de kracht van de composities weten Emily Kokal, Theresa Wayman, Jenny Lee Lindberg en Stella Mozgawa je bijna automatisch hun muzikale landschap in te trekken.