Het is 1984. Zij kent Japan niet en hij kent David Sylvian alleen van de single Red Guitar. Dankzij haar. Ze weten allebei nog niet de link tussen beide fenomenen te leggen. Sylvian was namelijk voorheen de zanger van Japan. Ze kennen elkaar op dat moment precies drie maanden. Om dat een beetje te vieren, besluit hij voor haar het album van David Sylvian te kopen. Pas als ze zich gaan verdiepen in de achtergronden, realiseren ze zich hoe het in elkaar zit. Hij neemt haar mee op een ontdekkingsreis naar de muziek van Japan. Zij laat hem de mooie klanken van David Sylvian horen. Brilliant Trees is Sylvian’s eerste release na het uiteenvallen van Japan. Samen verkennen ze de pracht en praal ervan. Sylvian heeft op deze release de hulp ingeroepen van Steve Jansen en Richard Barbieri. Zijn maten tijdens de gloriedagen van Japan. Jon Hassell is met zijn bijdrage op trompet in veel stukken bepalend voor de sfeer. Bill Nelson levert een prachtige bijdrage op gitaar in Nostalgia. Ryuichi Sakamoto is verantwoordelijk voor de keyboards op zowel Brilliant Trees als Weathered Wall. Holger Czukay weet een stempel te drukken op Backwaters, dankzij zijn bijdrage op hoorn en het toevoegen van geluidsfragmenten via dictaphone. Sylvian kiest ervoor om op zijn debuut met nogal wat bekende namen samen te werken. Dat geeft status aan de plaat, maar loont vooral in het eindresultaat. Terugkijkend levert het een van zijn beste albums op. Subtiele keyboards die mysterieuze en mistige landschappen creëren ter ondersteuning van de beeldende teksten. Red Guitar en Pulling Punches vallen wellicht een beetje uit de toon, maar de rest van de plaat zwelgt in atmosferische soundscapes. Een prima ondergrond voor de vocalen van David Sylvian.
