David Sylvian – There’s A Light That Enters Houses


Met de release van de single Do You Know Me Now doorbreekt David Sylvian de trend van de laatste jaren om vooral abstract en avantgardistisch werk uit te brengen. Eindelijk brengt hij weer eens een heus liedje uit met een kop en een staart. Inclusief een melodielijn. Het doet verlangen naar meer. Als zijn platenmaatschappij There’s A Light That Enters Houses With No Other House In Sight aankondigt, wordt meteen duidelijk dat het ingeslagen pad niet wordt gecontinueerd. Sylvian volgt zijn artistieke hart. Bewonderenswaardig. Het levert tenslotte regelmatig veel moois op. De releases van de laatste jaren vergen echter nogal wat van de luisteraar. Op Manafon gebruikt Sylvian dichtkunst als inspiratiebron. Op Uncommon Deities worden vertalingen van Paal Helge Haugen en Nils Christian Moe-Repstad door Sylvian voorgelezen. Deze lijn wordt voortgezet op There’s A Light That Enters Houses With No Other House In Sight. Dit keer wordt de dichter Franz Wright gevraagd om zijn eigen teksten voor te dragen. Zijn stem is donker, breekbaar, monotoon en tegelijkertijd indrukwekkend aanwezig. Muzikaal wordt hij bijgestaan door Cristian Fennesz en John Tilbury. Zij zorgen voor een avantgardistische ambiance die de afbeelding op de hoes treffend in geluid weet te vangen. Een atmosferisch klanktapijt met hier en daar onverwachte en indringende accenten. Een aanrader voor liefhebbers van de al eerder genoemde albums. Persoonlijk ben ik wat minder enthousiast. Poëzie lees ik het liefst zelf. Door een instrumentale mix van de plaat te maken, heb ik alsnog voor de ideale beleving gezorgd. Als ik luister naar de prachtige muziek en tegelijkertijd de teksten van de gedichten lees, hoor ik de stem van Franz Wright in mijn hoofd.

Plaats een reactie