Nils Frahm opereert op het grensvlak van Ambient, Klassiek en Elektro. De basis van zijn muziek is en blijft altijd de piano. Een tijdje terug kondigt hij Piano Day aan. Een dag om zijn favoriete instrument te vieren. Het bericht gaat gepaard met de release van een nieuwe track. Wall. Repetitieve aanslagen op piano die een staccato muur van geluid creëren. Van begin tot eind spannend. Op een vreemdsoortige manier toch melodieus. Vandaag is het dan zover. Piano Day. Deze dag viert Frahm door zijn nieuwe album Solo te presenteren. Tevens geeft hij de plaat gratis weg. Als download in hoogwaardige geluidskwaliteit. Uiteraard zijn er ook fysieke exemplaren te koop. Met het bedrag dat hij daarmee ophaalt, wil hij samen met pianobouwer David Klavins een Klavins M450 bouwen. Net zoals op eerdere releases The Bells en Screws horen we op So/lo alleen klanken die via de piano worden voortgebracht. Iedere toon is raak. Door langzaam te spelen, fabriceert hij veel ruimte en geestdrift in zijn muziek. In Some zowel mooi als beklemmend. Het handelskenmerk van Frahm. Verstilde spanning vervaardigen. Doordrenkt van schoonheid en melancholie. In zowel Circling als Merry voegt hij via zijn pianospel een langzaam voortkabbelend ritme toe aan de melodie. Slechts onderbroken door korte en subtiele rustpunten. Afsluiter Four Hands valt op door het herhalende arpeggio van toetsaanslagen. Net als je in een bezwerende trance van monotonie lijkt te geraken, verandert hij ineens in het midden van de compositie van klank. Een miniscule aanpassing. Zorgend voor een mooie en wonderschone climax. Op Sollo bejubelt Nils Frahm Piano Day. Het levert een heerlijke toevoeging op aan zijn toch al indrukwekkende oeuvre.
