Brian Eno & David Byrne – Regiment


Zonder dat ze het zelf wellicht in de gaten heeft, weet ze zijn aandacht te trekken als ze het perron op komt lopen. Hij is niet de enige die kijkt. Meerdere ogen volgen haar sierlijke bewegingen. Ze is van allochtone afkomst, maar is westers gekleed. Hoge hakken, zwarte panty’s en een net niet te strakke paars rok. Haar donkere ogen stralen als ze een bekende tegenkomt. Ze heeft een goudkleurige hoofdbedekking op. Het prachtige gewaad voldoet volstrekt niet aan de standaarddefinitie. Te mooi om als hoofddoek te worden bestempeld. In netjes Nederlands praat ze met de persoon die ze net lachend begroette. Ongetwijfeld is ze op weg naar haar werk. Als Geert Wilders zijn zin krijgt, is ze met dit kopvod niet langer welkom in een Openbare Bibliotheek, in het lokale gemeentehuis of op het kantoor van een politieke partij. Terwijl hij Speed Caravan beluistert op zijn iPod, vraagt hij zich af hoe ver alle populisten in Nederland willen gaan? Hij is al jaren geïnteresseerd in muziek waarin Oosterse en Westerse invloeden de strijd met elkaar aangaan. Natacha Atlas en Khaled zijn slechts een beperkte selectie uit zijn verzameling. Zijn interesse voor deze muziek wordt begin jaren tachtig aangewakkerd door het verschijnen van My Life In The Bush Of Ghosts van Brian Eno en David Byrne. Vooral het nummer Regiment, waar de zanglijn bestaat uit samples van de Libanese zangeres Dunya Younes, is voor hem het prototype van het Oosten dat het Westen ontmoet. Wordt het draaien van deze muziek in het openbaar straks strafbaar? Wordt het in bezit hebben van deze klanken illegaal? Hij kijkt nog een keer naar de jonge vrouw voordat hij de trein instapt. Ondertussen zet hij Regiment van Brian Eno & David Byrne op.

Plaats een reactie