De mooiste releases bevatten muziek waar je even voor moet gaan zitten. Albums die je verleiden tot het ondernemen van een muzikale ontdekkingsreis en je uitdagen tot een voortdurende zoektocht naar de essentie ervan. Als een soort van dwangneuroot word je verplicht om de plaat steeds weer opnieuw op te zetten. Iedere keer als je denkt je bestemming te hebben bereikt, blijkt de band nog een verrassing in petto te hebben. Sound Awake, de tweede plaat van het Australische Karnivool, behoort tot die categorie van releases. Bij elke luisterbeurt ontdek je nieuwe dingen. Ondanks dat, is een rode draad al snel gevonden. De band verwerkt overduidelijk invloeden van Tool, Riverside, Dream Theater en The Mars Volta in haar muziek en voegt daar een eigen, wat toegankelijkere, dimensie aan toe. Hierdoor weten ze toch een uniek geluid te creëren. Vooral de wisselingen in tempo zetten je als luisteraar regelmatig op het verkeerde been, waardoor het verrassingselement tijdens de eerste luisterbeurten continu aanwezig is. Het maakt Sound Awake tot een aangenaam spannende plaat. Enkele weken geleden, tijdens het beluisteren van de promo, is het me eigenlijk meteen al duidelijk. Van deze aanschaf ga ik geen spijt krijgen. De zang van Ian Kenny is uitmuntend en past prima op de muzikale patronen die de rest van de band weet te fabriceren. De bas staat op de juiste momenten lekker vooraan in de mix en maakt je nieuwsgierig naar de hoeveelheid eelt die Jon Stockman op zijn vingers moet hebben. Dankzij het dynamische gitaarspel van Andrew Goddard en Mark Hosking, wordt het ontbreken van keyboards op Sound Awake nergens gemist. Ondertussen vervolg ik mijn reis door het Karnivoolse muzieklandschap.
