In België maakt Amatorski vorig jaar indruk door de finale van HUMO’s Rock Rally te behalen, met als gevolg dat bronwaterfabrikant Spa het lied Come Home koppelt aan hun reclamecampagne. Onlangs geeft de VPRO de band de kans om zich op de kaart te zetten in Nederland middels een optreden in het TV-programma Vrije Geluiden. Vanaf het moment dat ik de single Soldiers hoor, ben ik verkocht. Zonder verder nog naar andere tracks te luisteren, neem ik de CD mee naar huis. Mocht je Amatorski vooral kennen van Come Home, denk dan niet dat deze plaat meer van hetzelfde biedt. De band heeft zich verder ontwikkeld. De liedjes zijn veel geraffineerder geworden en bevatten meer elektronika, waardoor je bij eerste beluistering onbewust aan een subtiele versie van Portishead moet denken. Het wat lieflijke van de EP Same Stars We Shared is vervangen door mysterieuze en meer duistere klanken. In 22 Februar worden invloeden uit de Jazz geïntegreerd wat leidt tot een sound die wel iets weg heeft van Lamb. Inne Eysermans zingt ingehouden, maar altijd spannend. Net als Lou Rhodes. Het intense Peaceful en het hier en daar chaotische 8 November bevatten passages die verklaren waarom de muziek van Amatorski vaak wordt bestempeld als Post-Rock. Onterecht overigens. Daarvoor wijkt het instrumentarium te veel af. Afsluiter The Cheapest Soundtrack kondigt met een eenvoudig arrangement van digitaal bewerkte blazers het einde van de plaat aan, waarna een lange stilte en een aanzwellende bak ruis de echte ontknoping introduceert. Verstilder en mooier wordt het niet. Met TBC heeft deze Belgische band een intrigerende plaat afgeleverd die je verleidt tot vele luisterbeurten. Onze zuiderburen bewijzen nog maar eens dat ze op muzikaal gebied veel te bieden hebben.
