Schiller, oftewel Christopher Von Deylen, maakt al enige jaren muziek op het grensvlak van de Elektro, Kitsch, Pop en New Age. In Duitsland wereldberoemd, maar tegelijkertijd ook net zo gehaat. Het probleem met deze man is dat hij briljante composities afwisselt met gigantische muzak. Toch weet hij op iedere plaat gasten uit te nodigen die ervoor zorgen dat er nummers ontstaan die het niveau van de middelmatigheid ontstijgen. Zo strikt hij tot twee keer toe Peter Heppner voor de vocalen. Op zowel Dream Of You en I Feel You weet hij de compositie te verheffen tot een zeer aangenaam niveau. Hetzelfde geldt voor Schiller’s nieuwe single Sonne. Door steeds de samenwerking te zoeken met de juiste artiest, wordt elk album dat hij uitbrengt verrijkt met minimaal een pareltje. Dit keer is Unheilig aan de beurt. Oftewel Der Graf. Ondertussen ook een fenomeen in Duitsland. Op Sonne wordt duidelijk hoe goed zijn stem past bij de muziek van Schiller, waarbij wel opgemerkt dient te worden dat het lijkt alsof Unheilig heel wat credits dient te verkrijgen voor het eindresultaat. Sonne had namelijk prima gepast op zijn laatste album Lichter Der Stadt. De single opent met een repetitieve sequence, waarna de kenmerkende stem van Der Graf invalt. Op de achtergrond houdt Schiller zich rustig doordat hij het pulserende arpeggio laat domineren in het klankenpalet. Als je niets hebt met Duitstalige muziek of met Unheilig, ongetwijfeld een draak van een nummer. Zeker als je je gaat focussen op de tekst, die soms van een tenenkrommend niveau is. Als je je daar niet door af laat leiden, volgt de beloning vanzelf. Het gehele nieuwe album stelt helaas teleur, waarmee Schiller opnieuw bewijst dat hij slechts sporadisch weet te pieken. Het is wachten op een goede compilatie.
