Voor degenen die enorm genoten hebben van de albums Volatile Times en Kingdome Of Welcome Addiction, is er weinig aan de hand als het om de vijfde release van IAMX gaat. The Unified Field gaat verder waar de vorige platen zijn opgehouden. Vanaf het begin word je weer bij de lurven gevat door die heerlijke mix van Elektro en Pop. Vermengd met elementen uit de Dark Wave en de Avantgarde. Een extra laagje dramatiek, in combinatie met pakkende melodieën, zorgt ervoor dat vele composities zich acuut in je brein nestelen. Land Of Broken Promises is burlesque van karakter, maar halverwege gaat de Elektro nadrukkelijker de boventoon voeren. Door de toevoeging van een viool die rechtstreeks uit de Balkan geimporteerd lijkt te zijn, demonstreert Chris Corner hoeveel diverse invloeden hij in zijn muziek verwerkt. Digitaal vervormde geluiden van blaasinstrumenten in Animal Impulses en Sorrow versterken die indruk alleen maar. Alsof hij Mick Karn weer tot leven blaast. In opener I Come With Knives komt hij ouderwets fel uit de hoek. Inclusief Duitse vocalen. Sowieso is de elektronika prominent aanwezig, waardoor liefhebbers van het oudere werk van Nine Inch Nails zeker aan hun trekken zullen komen. The Adrenalin Room is heerlijk hoekig en spannend. Als altijd is er een pakkende afsluiter gecomponeerd. Trials. Een nummer dat melancholisch stemt. Ook omdat je het eind van de luistertrip nadert. Door de toevoeging van meer bombast toch net iets anders dan vroegere sluitstukken. Majeure veranderingen zijn er dus niet te bespeuren op The Unified Field. Wel subtiele toevoegingen en aanpassingen.
