Active Child, oftewel Patrick James Grossi, maakt het zichzelf onnodig moeilijk op Rapor. Op zijn debuutalbum You Are All I See zet hij een heldere koers uit. Elektro en verstilde tapijten van synthesizers in combinatie met harp en falsetto vocalen. Inclusief spaarzame elementen die rechtstreeks uit de R&B zijn geïmporteerd. Een weelderig bad van originaliteit. Op Rapor lijkt Grossi zich te willen richten op twee doelgroepen. Uiteraard wil hij de luisteraars behouden die hij na het debuut aan zich heeft kunnen binden, maar tegelijkertijd richt hij zich meer en meer op de hitlijsten. Hierdoor ontstaat het gevaar dat juist de groep mensen die hem na het eerste album omarmd hebben, zich nu van hem vervreemden. Tevens blijft zijn stem dusdanig apart, dat het de vraag is of hij de generatie zal kunnen bereiken die juist naar de clubs gaat om te dansen op de muziek uit de charts. Deze schijnbare tegenstelling is in een aantal composities terug te horen. Zo bevat Subtle een heerlijke elektronische basis. Aangevuld met de al eerder genoemde ingrediënten die Active Child typeren. Als Mikky Ekko invalt, lijkt het wel alsof er vanuit het niets een steen door de ruit van de studio wordt gegooid. Ineens luister ik naar een passage die ik ook dagelijks op de radio hoor. Dertien in een dozijn. Het doet afbreuk aan de kwaliteit die het nummer zeker bevat. Silhouette met Ellie Goulding is een ronduit saaie ballad geworden. Is het dan alleen maar kommer en kwel op Rapor? Nee. De overige vier nummers van deze EP komen aan de goede kant van de streep uit, alhoewel je ook hier terughoort dat het niet verstandig is om op twee paarden te wedden. Daarmee stelt Rapor na het verbluffende debuut lichtelijk teleur en levert het uiteindelijk slechts een zesje op.