Geachte heer Lennon. Heeft u het al meegekregen? Imagine staat dit jaar bovenaan in ‘de lijst der lijsten’. Gefeliciteerd. De Top 2000 is de laatste jaren een fenomeen in Nederland. Iedereen stuurt zijn favoriete songs allertijden in en vervolgens komt daar een compilatie van 2000 nummers uit. Die wordt dan tijdens de feestdagen integraal uitgezonden. Bohemian Rhapsody staat bijna altijd standaard op 1. Twee weken terug gebeurt er iets verschrikkelijks in Parijs. Misschien heeft u er iets van vernomen. De dag erna zet iemand een piano neer bij de concertzaal waar de meeste doden vallen. Spontaan speelt hij uw nummer. Ontroerend. Sowieso krijgt Imagine de laatste tijd veel aandacht. Waarschijnlijk dat het daardoor op de eerste plaats terecht is gekomen. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik liever een ander nummer op die plek had gehad. Maar ik heb er vrede mee. Het blijft tekstueel toch een tijdloos lied. Helaas heb ik ook slecht nieuws voor u. Ruim veertig jaar geleden spreekt u de hoop uit dat we als mensheid ooit gezamenlijk in vrede op deze aardbol zullen leven. Als ik naar de toestand in de wereld kijk, blijkt maar weer eens dat dat nog niet het geval is. Helaas wordt het nu zelfs geïllustreerd door alle commotie die losbarst omdat u de lijst aanvoert. De wereld staat in de hens, maar online klaagt men over het feit dat hun keuze niet op 1 staat. Vanachter het beeldscherm is polarisatie troef. Sommigen spreken zelfs van schande omdat de terroristen nu ook de positionering van liedjes in de Top 2000 bepalen. Elke nuance is zoek. Online discussies en ruzies naar aanleiding van een lied dat vrede predikt. U ziet, we hebben nog een lange weg te gaan.
