Een van de opvallendste releases van dit jaar is White Water van The Slow Show. Elementen van Folk en Americana vermengd met een vleugje Post-Rock. Het resultaat is donkere en ingetogen muziek met een bijna bezwerend karakter. Mede dankzij bariton Rob Goodwin. De instrumentatie is veelal subtiel. Strijkers en blazers zorgen sporadisch voor licht bombastische hoogtepunten. Het doet je afvragen hoe ze al dat moois live gaan vertolken. Vanavond spelen ze in een uitverkocht Altstadt te Eindhoven. De band krijgt het voor elkaar om vanaf het begin de zaal bij de les te krijgen. De strijkers komen dit keer uit een doosje. Een gastmuzikant zorgt voor de blazers. Goodwin is oprecht blij met de grote belangstelling. In het begin is hij nog wat aftastend, maar dankzij de positieve feedback van het publiek groeit hij in zijn rol. Het geluid is uitstekend. Alle instrumenten komen prima tot hun recht. Bijna verontschuldigend worden er nieuwe nummers aangekondigd. Breaks Today en Hopeless Town laten horen dat de band na het debuut gegroeid is. Zonder het typische van de vocalen vaarwel te zeggen, proef je de toegenomen dynamiek in Goodwin’s stem. Het doet nu al uitzien naar nieuw werk. Hoogtepunt van de avond is de vertolking van Lucky You, Lucky Me. Met een hoofdrol voor tweede gitarist Joel Byrne-McCullough. Je kunt een speld horen vallen. Daarvoor bedankt de zanger ons dan ook. Sowieso stijgt The Slow Show vanavond boven zichzelf uit. De nummers maken live nog meer indruk. Met het prachtige God Only Knows nemen ze afscheid. Tijdens de introductie refereren ze aan Brussel en Parijs. Twee steden waar ze binnenkort nog op zullen treden. Een memorabel optreden van een band waar we nog veel van gaan horen.
Setlist:
- Long Way Home
- Testing
- Dresden
- Brother
- Augustine
- Breaks Today
- Hopeless Town
- Lucky Me, Lucky You
- Paint You Like A Rose
- Flowers To Burn
- Bloodline
- Caroline
- God Only Knows