Begin vorig jaar overlijdt de Britse singer-songwriter Gavin Clark aan een overdosis slaappillen. Vooral bekend vanwege zijn vocale bijdragen aan James Lavelle’s Unkle. Op dat moment is hij bezig met het uitbrengen van een album onder de naam Evangelist. Als eerbetoon aan Clark besluiten Pablo Clements en James Griffiths het project na zijn dood alsnog af te ronden en uit te brengen. Daar mogen we ze dankbaar voor zijn. Wat zou het jammer zijn geweest als deze muziek op de plank was blijven liggen. De stem van Clark vormt de rode draad op een plaat die zich kenmerkt door zijn veelheid aan stijlen. In opener The World I Created roept hij ons op om zijn wereld te betreden. Een wereld die te typeren valt als sprookjesachtig en duister. Mede dankzij Ben Trigg op cello. Vervolgens neemt Clark ons mee in een achtbaan van diversiteit. Know One Will Ever Know klinkt bijna alsof hij wederom Unkle vocaal bijstaat. Same Hands en I Wanna Lift You Up omarmen de Glam Rock. Toch misstaan deze uitstapjes qua stijl in het geheel niet. Ze vormen een mooie verbindende schakel tussen de ingetogen composities die op de plaat staan. I’m In Love Tonight bijvoorbeeld. Een duistere ballade. Indrukwekkend vanwege de prachtige strijkers en een refrein dat zich keihard in je hoofd weet te nestelen. De luistertrip levert van begin tot eind bijzondere ervaringen op. De break naar bijna stilte in Never Feel This Young, inclusief Ludovico Einaudi op piano. De aan een soundtrack van John Carpenter gerelateerde sfeer in Holy Holy. De ingetogen instrumentatie op Whirwind Of Rubbish. Slechts een akoestische gitaar en de stem van Gavin Clark. Naar het eind toe aangevuld met subtiele synthesizers van Clements en Griffith. Clark zou trots zijn geweest op dit eindresultaat.
