Epsilon in Malaysian Pale van Edgar Froese is een mijlpaal in de elektronische muziek. De plaat wordt opgenomen na een reis door Maleisië en Australië. Op het moment dat de elektronische muziek aan het evolueren is van een avantgardistische stroming naar een muzieksoort waarin de melodie meer centraal komt te staan. Het album bestaat uit slechts twee nummers. Het titelnummer is een ode aan de Mellotron. In het middenstuk klinkt op de achtergrond zachtjes een sequencer, maar voor de rest is de compositie vooral Ambient van aard. Een term die dan nog maar amper uitgevonden is. De afsluiting van deze track behoort tot de mooiste minuten ooit gemaakt in het genre van de elektronische muziek. Dreigend, mysterieus en hoopvol tegelijkertijd. Vooral melodieus en warm. Dankzij de mooie klanken die Froese uit de Mellotron weet te toveren. Maroubra Bay is meer dreigend van aard. Vanwege het feit dat de sequencers een meer prominente rol krijgen. Het nummer refereert aan het eerder met Tangerine Dream uitgebrachte Rubicon. Epsilon in Malaysian Pale dient vooral in zijn originele vorm beluisterd te worden. Virgin heeft de plaat jaren geleden eenmalig uitgebracht op CD. Van een herpersing komt het echter nooit. Hierdoor blijft het een moeilijk te verkrijgen album. Begin deze eeuw besluit Froese om dan maar zelf de schijf opnieuw uit te brengen. Om problemen met Virgin te voorkomen, neemt hij de muziek gedeeltelijk opnieuw op. Met hedendaagse instrumenten. Noodgedwongen luistert hij naar zijn eigen muziek met de oren van nu. Kansloos. Hierdoor haalt hij de ziel uit de muziek. Met een bedroevend eindresultaat. Zelfs het artwork is aangepast. Ga dus vooral op zoek naar de authentieke opnames.
