Zeventien jaar geleden richten Jonathan Meiburg en Will Sheff van Okkervil River de band Shearwater op. Bedoeld om de wat rustigere en meer melodieuze kant van hun muziek te verkennen. Ondertussen richt Sheff zich weer alleen op Okkervil River, terwijl Meiburg die band verlaten heeft om zich te kunnen concentreren op Shearwater. Sinds voorganger Animal Joy voegen ze aan de relatieve rust in de composities wat meer adrenaline toe. In eerste instantie vooral resulterend in een extra laag met ruimte voor invloeden uit de Rock. Op Jet Plane & Oxbow wordt daar op subtiele wijze nog wat elektronika aan toegevoegd, waardoor nu voor het eerst alle stukjes van de puzzle op hun plek lijken te vallen. Wederom resulterend in prachtige melodieën en heerlijk verslavende refreinen. Luister maar eens naar Backchannels. Ook op deze plaat wisselen rustige en wat stevigere composities elkaar af. Meer dan voorheen vormen ze echter een hechte eenheid. Daarnaast is Shearwater onmiskenbaar op drift. Glass Bones dendert werkelijk de huiskamer binnen. De band lijkt zich los te willen maken van de kaders die we kennen, zonder deze helemaal vaarwel te willen zeggen. Het levert louter pareltjes op. Van het urgente Radio Silence tot het heerlijk melancholisch mijmerende Wildlife In America. Zich positionerend tussen The War On Drugs en Lost In The Trees. Filaments refereert wellicht aan Talking Heads, maar doet dat zonder in herhaling te vallen. Overal hoor je het eigene van Meiburg terug. In een nieuwe stijl. Bewonderenswaardig hoe iemand zich na zo’n lange periode opnieuw uit weet te vinden. Om vervolgens een plaat uit te brengen, waarvan je nu al kunt stellen dat die voer voor menig jaarlijstje gaat worden.
