Fietsend door de Westhoek, besluiten we Diksmuide te bezoeken. Tot onze verrassing vinden we er een platenzaak. Music Express. Ondanks dat de spoeling steeds dunner wordt, bestaan ze dus nog. Bij binnenkomst valt de prima mix in het aanbod op. Uiteraard de grote titels die voor de omzet dienen te zorgen, maar ook heel veel interessante zaken voor de muziekliefhebber die continu zijn horizon wil verbreden. Op een plank met aanraders zie ik een album staan waar de naam van Chantal Acda genoemd wordt. Aangezien ik haar ken van Sleepingdog, True Bypass en haar eigen platen, ben ik meteen geïnteresseerd. Het blijkt om een project te gaan dat is geïnspireerd door de poëzie van Lotte Dodion. Vijf teksten van haar zijn door Acda voorzien van muziek en melodie. Inge Bos is vervolgens uitgenodigd om de gedichten te vangen in illustraties. Vier jaar geleden gereleased onder de naam Nu Nog Even Niet. Alhoewel de liedjes duidelijk als vijf aparte onderdelen te onderscheiden zijn, vloeien de nummers naadloos in elkaar over. Verhalen over pijnlijke liefdes. Over uit elkaar gaan en tegelijkertijd toch nog naar elkaar verlangen. Treffend tot leven gewekt door de fragiele zang van Chantal Acda. In het begin is het even wennen om Acda in het Nederlands te horen zingen, maar dat is snel over. De minimale instrumentatie past perfect bij de teksten van Lotte Odion. Fluisterend en gracieus worden poëzie en muziek met elkaar verbonden. Net als op haar latere album Let Your Hands Be My Guide neemt Chantal Acda ons bij de hand. Om ons uit te nodigen in het gezamenlijke universum van de drie dames. Een plek waar het lekker rustig is. Waar we ver weg zijn van de drukte. Uiteindelijk vier jaar na dato, hebben wij ook die mooie plek gevonden.