Girls Names – The New Life


The New Life is het tweede album van Girls Names uit Belfast. Het debuut Dead To Me mengt Garage Rock met elementen uit de Post-Punk en de Pop. Deze opvolger gaat veel meer richting Post-Punk, waarin bouwstenen uit de Gothic zijn geïntegreerd. Als je beide schijven met elkaar vergelijkt, lijkt het alsof ze zichzelf opnieuw uitgevonden hebben. Vandaar wellicht de titel van deze plaat. Vanaf de eerste seconde waan je je als luisteraar in een timewarp richting begin jaren tachtig. De galmknop is flink open gedraaid, waardoor de donkere stem van Cathal Cully uit de krochten der aarde lijkt te komen. De muziek doet je vooral denken aan Bauhaus, maar dan op een modernere manier verpakt. Gemakkelijker in het gehoor liggend. Alsof ze ook goed geluisterd hebben naar The Boxer Rebellion en The Horrors, zonder een exacte kopie te maken. The New Life is zeker geen deprimerende plaat geworden. In Pittura Infamante en Hypnotic Regression breekt de zon krachtig door. Mede dankzij de melodieuze gitaarsolo’s. Herinneringen oproepend aan de beginjaren van The Cure. Het titelnummer en Occultation zijn de absolute hoogtepunten van de plaat. Occultation ademt wonderschone melancholie uit, zonder somber te stemmen. The New Life werkt toe naar een melodieus en noisy hoogtepunt. Een perfecte afsluiter van een plaat die de Post-Punk opnieuw op de kaart zet. Daar waar velen slechts schaamteloos kopiëren en mislukte pogingen ondernemen om collega’s uit vroegere generaties te eren, slaagt Girls Names daar wonderwel in. Ze klinken in eerste instantie alsof ze achtervolgd worden door het muzikale verleden, maar weten dit vervolgens op een zeer fraaie manier te verpakken waardoor ze vooral uitstralen dat er voor deze band een mooie toekomst in het verschiet ligt.

Plaats een reactie