Het eerste teken van leven van Chantal Acda tijdens de lockdown, was een kort online optreden vanuit huis via Instagram. Omdat ze het live spelen van muziek zo miste. Een van de weinige optredens die ik in 2020 online mee heb mogen maken. Eind vorig jaar gevolgd door de release van Wolfmother. Haar eerste nieuwe single sinds het twee jaar geleden uitgebrachte album Pūwawau. Het nummer kondigde haar op 26 maart van dit jaar te verschijnen nieuwe plaat Saturday Moon aan. Afgelopen vrijdag kregen we met Disappear een tweede voorproefje. “A song about the grace we can find in some things we might have lost”, zoals ze het zelf in een tweet verwoordde. Op Disappear gaan ongeloof en protest de strijd aan met hoop. Hoop op een mooiere en meer open wereld, waarin het materialisme het onderspit delft. Het liedje is als een Radio Edit verkrijgbaar, maar de volledige versie verdient de voorkeur. Vanwege de heerlijke gitaarsolo van Rodriguez Vangama, die in de volledige compositie alle ruimte krijgt. Opbouwend naar een climax, waarna langzaam de stekker uit het nummer lijkt te worden getrokken. Prachtig bedacht. Op Disappear dragen ook Alan Sparhawk en Mimi Parker van Low vocaal bij. Op haar eigen website geeft ze aan hoe blij ze is met hun bijdrage. Navraag leert dat Alan en Mimi op meerdere composities van het nieuwe album mee zullen zingen. Sowieso kijk ik altijd uit naar nieuw werk van Chantal Acda, maar hierdoor zijn de verwachtingen nog hoger gespannen. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er nog meer gerenommeerde collega’s een bijdrage zullen leveren aan Saturday Moon.
