Leffingeleuren in zijn huidige vorm is het perfecte festival. Enkele jaren geleden is er besloten om qua grootschaligheid terug te schakelen. Waar Zaal de Zwerver voorheen het tweede podium was en op de markt een grote tent stond, is deze zaal nu The Main Stage. Een kleinere tent maakt het compleet. Doordat er ook buiten die twee podia op het Busker Stage muziek is, zonder dat je een toegangskaartje nodig hebt, worden de dorpsbewoners nadrukkelijk uitgenodigd om er een mooi weekend van te maken. Dankzij theater voor de kinderen, foodtrucks, volop gelegenheid om een pintje te pakken en het onvermijdelijke springkasteel slaagt de organisatie daar wonderwel in. Voor de muziekliefhebber is het genieten van bands die nog niet al te groot zijn en die je op de reguliere festivals niet vaak ziet. Een kleine versie van Best Kept Secret in West-Vlaanderen. Tussen twee optredens in, wandelen we langs het Busker Stage. Een onbekende band is daar bezig met de soundcheck en op grond van wat we horen, besluiten we dit optreden te gaan bekijken. Het blijkt om The Nealions te gaan. Een band uit Oostende, die instrumentale Progressive Post-Rock maakt met een sausje psychedelica eroverheen. Of, zoals het in het programmaboekje van Leffingeleuren staat, voor liefhebbers van Black Mountain en Pink Floyd. Dit jaar hebben ze hun eerste plaat uitgebracht. The Omnipotent Space Whale. Vooral de dynamiek in hun muziek spreekt tot de verbeelding. Met een opvallende hoofdrol voor de toetsen. Onder de indruk, kopen we na afloop hun debuut. Tijdens het gesprek vernemen we dat ze vooral bekend zijn in Duitsland en Scandinavië. Toch meer een markt voor hun specifieke muziek. En in West-Vlaanderen natuurlijk. Terwijl ze de binnenhoes voorzien van hun handtekeningen, geven ze aan dat ze al werken aan een tweede plaat. Ik kijk ernaar uit.
