Riverside start vanavond verrassend met een aantal nummers van de eerste albums, ondanks dat dit optreden in het teken staat van het dit jaar uitgebrachte Anno Domini High Definition. Na twee tracks kondigt de zanger aan dat ze nog een song van hun debuut zullen brengen, om daarna de nieuwe plaat in zijn geheel te spelen.
Lees meer
Pineapple Thief – 3000 Days
Het album 10 Stories Down, van een op dat moment voor mij onbekende band, krijgt in 2005 zo’n lovende recensie in de OOR dat ik besluit de plaat te gaan beluisteren. Het wordt de eerste kennismaking met Pineapple Thief. Vervolgens start mijn zoektocht naar eerder uitgebracht materiaal van deze band. De releases Little Man en What We Have Sown zijn helaas nergens meer verkrijgbaar of te bestellen.
Lees meer
Marillion – Early Stages
Alhoewel de populariteit van Marillion in Engeland meteen na de release van hun eerste langspeler bijna mythische vormen aanneemt, is toch vooral het conceptalbum Misplaced Childhood de release die er voor mij toe doet. Na de opvolger Clutching At Straws houdt zanger Fish het voor gezien en vindt de band in de persoon van Steve Hogarth een nieuwe vocalist.
Lees meer
Brian Eno – Bloom
Ruim veertig jaar geleden maken we voor het eerst kennis met Brian Eno. Als toetsenist van Roxy Music weet hij zich, tijdens de hoogtijdagen van de Glam Rock, in de kijker te spelen. Na muzikale meningsverschillen met Bryan Ferry gaat hij solo. In eerste instantie profileert hij zich nog als liedjesschrijver en zanger. Al gauw gaat hij experimenteren met Ambient.
Lees meer
U2 – The Unforgettable Fire
Vlak voordat ik voor het eerst met haar op vakantie ga, komt The Unforgettable Fire uit. De plaat klinkt nog steeds onmiskenbaar als U2, maar door het verkennen van de meer atmosferische kant van de band lijkt de muziek veel meer dynamiek te bevatten. Eigenlijk zit het er al vanaf het begin af aan in. Luister maar eens naar nummers als Drowning Man en Tomorrow.
Twilight Sad – Fourteen Autumns And Fifteen Winters
Lang voordat Glasvegas op de golven van de hype aanspoelt op het vasteland, is daar The Twilight Sad. Drie jaar geleden releasen ze hun eerste EP. Een jaar later volgt het album Fourteen Autumns And Fifteen Winters. Op deze plaat deelt James Graham, in een overvalst Schots accent, de krochten van zijn ziel met ons.
Lees meer
Green Day – 20091017
Ik moet aan de column van Nico Dijkshoorn in de OOR denken, op het moment dat ik begin met het schrijven van deze recensie. Hij stelt de publieksparticipatie ter discussie. Zangers die tijdens een nummer hun hand achter hun oor houden om het publiek mede te delen dat ze niet hoorbaar zijn? Wat hem betreft meteen zestig stokslagen.
Lees meer
Ryuichi Sakamoto – 20091013
Omdat ik de Japanse alleskunner Ryuichi Sakamoto al jaren volg, ben ik aangenaam verrast als ik hem live kan gaan zien in de Arenberg te Antwerpen. Tijdens zijn Playing The Piano tour. Op het podium staan twee vleugels. Een ervan is geprogrammeerd om vooraf opgenomen stukken af te spelen, zodat hij op de andere vleugel live zijn ding kan doen.
Lees meer
Editors – In This Light And On This Evening
Editors had nog jaren voort kunnen borduren op het succes van The Back Room, het debuut uit 2005 waarmee ze in het verlengde van de Eighties Revival hun eigen statement maken. Gelukkig doen ze dat niet. Op hun tweede album kun je al horen dat ze meer willen zijn dan het zoveelste bandje dat recht doet aan de erfenis van de New Wave.
Lees meer
Lightning Dust – Lightning Dust
Het debuutalbum van Lightning Dust is misschien nog wel ingetogener dan opvolger Infinite Light. Donkerder van toonzetting. Niet zo weelderig geproduceerd. Daardoor wellicht iets minder toegankelijk. De vocalen van Amber Webber zijn nog in ontwikkeling. Alsof ze zojuist pas ontdekt heeft, dat ze haar stem als instrument kan gebruiken. Een instrument waarmee ze de geïnteresseerde luisteraar haar wereld in trekt.
Lees meer